Interview met NPRC-lid Ronald Verlaan van Ms Milan

NPRC-leden verbinden regio’s

Interview met NPRC-lid Ronald Verlaan van Ms Milan

Dagelijks verbinden NPRC-leden zeehavens met het vaste land en fabrieken met binnenhavens door heel Europa. Als binnenvaartcoöperatie biedt NPRC innovatieve logistieke oplossingen via het water op duurzame en digitale wijze. Elke dag kruisen de ruim 130 leden elkaars wegen en vervoeren zij niet alleen simpelweg goederen, maar verbinden zij Europese regio’s via de rivieren en kanalen in de Benelux, Frankrijk, Duitsland en Zwitserland.

NPRC-lid Ronald Verlaan is al ruim 27 jaar actief in de binnenvaart en hij heeft de liefde voor dit vak niet van een vreemde. Zijn ouders waren ook binnenvaartondernemers. Het is derhalve met de paplepel ingegoten. Zijn schip Ms Milan, vernoemd naar zijn zoon, is nu 10 jaar in de vaart. Wij spraken hem telefonisch tijdens een reis vanuit Delfzijl naar Hoechst (Duitsland). Zijn 105 meter lange schip vervoert op deze reis ruim 2.000 ton aan zout. Dit wordt in Groningen gewonnen en dient als essentieel basisingrediënt voor onder andere de productie van chloor.

Wanneer ben je voor NPRC gaan varen?
Ik vaar sinds 2012 voor de coöperatie. Mijn vader voer op een ander schip en de eigenaar was voorzitter van de ledenadviesraad. NPRC zocht in die tijd schepen die op de Neckar konden varen. Met onze 105 meter pasten wij in dat plaatje. Ze hebben ons toen via een NPRC-lid benaderd en het gevoel was direct goed. De coöperatieve gedachte van samenwerken sprak mij in het bijzonder aan. Ook na acht jaar voel ik mij nog steeds als een vis in het water. De kantoormedewerkers zijn echt voor de schippers aan het werk en je bouwt een band met hen op. Bij NPRC zoeken we naar wat ons bindt en ben je geen nummer.

Als binnenvaartondernemer ben ik gebaat bij mooi aansluitende reizen en dit weet NPRC mij te bieden. Dat voorkomt dat we veel leeg moeten varen. Kantoor Mannheim heeft bijna altijd retourlading, zoals raapschroot en kunstmest. Juist de lokale kantoren maken het succes. Ze staan dicht op de markt. Het wij-gevoel is voor mij als lid belangrijk. Als coöperatie van binnenvaartondernemers werken we met zijn allen aan het succes van de binnenvaart en leveren wij een niet te onderschatten bijdrage aan de internationale handel en productie.

Is de binnenvaart de afgelopen 10 jaar veranderd?
Wat mij met name opvalt, is de digitalisering die plaatsvindt. Zo geven wij binnen NPRC bijvoorbeeld met de iBarge app de status van laden, transport en lossen door. Hiermee krijgen klanten meer inzicht in de voortgang van transporten. NPRC is voorloper op ICT-gebied. Door de digitale verbindingen die met ketenpartners gelegd worden, zijn planningen beter afgestemd. Dit zorgt voor vertrouwen bij klanten en leidt tot minder onnodige wachturen. Die tijd kunnen we dan voor nuttigere zaken aanwenden.

Met Ms Milan zijn wij een proefschip voor Covadem. Zij brengen actuele waterdiepten in kaart door schepen real-time diepte-informatie te laten verzamelen. Met deze inzichten kunnen wij onze schepen zo goed mogelijk beladen. Aan boord van Ms Milan hebben wij sensoren waarmee wij de diepgang van rivieren kunnen meten. Alle data wordt verzameld en ondieptes in de rivier worden zichtbaar gemaakt op een vaarkaart, zodat wij efficiënter kunnen varen. Het doel is om zo zuinig en energie-efficiënt mogelijk naar klanten toe te varen. Duurzaamheid staat bij veel klanten hoog op de agenda. Door deel te nemen aan Covadem kunnen we aantonen wat onze emissie is en verbeterpunten doorvoeren.

Waarom heb je voor de binnenvaart gekozen?
Ik blijf het supermooi vinden dat wij met de binnenvaart onderdeel zijn van internationale supply chains. Ook al zijn wij maar een schakel, de lading moet wel gevaren worden, anders valt alles stil. Bij NPRC zijn we echt ver met het logistieke systeem. Voor sommige klanten beheert NPRC zelfs de voorraad. Op basis van real-time informatie vullen wij deze op tijd aan. Ik zeg wel eens gekscherend dat wij een soort van drijvende voorraad zijn. Altijd onderweg om regio’s met elkaar te verbinden en zo de internationale economie draaiende te houden.